Barti napisał(a):Jestem po pierwszym obejrzeniu. Wrażenie bardzo duże, choć byłem wcześniej na innym występie, a repertuar dobrze znany. Właściwie nie ma słabszych wykonań, o dziwo strawna okazuje się nawet "Zaraza", który to numer w wersji z "Oddalenia" jest dla mnie zupełnie niesłuchalny.
Najbardziej podoba mi się z pierwszej części "Oddalenie", a w drugiej... trudno wskazać faworyta. Świetnie panowie brzmią razem wokalnie, np. w "Kochaj mnie a będę twoją". Wykonanie "Samotnych ludzi" również kapitalne – wspaniały utwór w wykonaniu Kultu, ale tutaj to wręcz rozmachem przypomina w ostatniej części "Niech żyje bal".
Kazik mówił dawno temu o swojej załamce, gdy odsłuchał to, co zostało nagrane. Uważam, że nie jest aż tak źle, może poza "Modlitwą..." i "Dzisiaj przyjeżdża Krysia", a wręcz.... nie chcę, by to źle zabrzmiało, bo bidak na pewno cierpiał i widać, że wymęczony, ale i ta niedyspozycja stanowi o wyjątkowości występu, o jego inności. Nadto sprzyja nastrojowi całości, bo po trzech ostatnich utworach wysłuchanych w pełnym skupieniu można mieć trudności z opanowaniem wzruszenia i wydobyciem z siebie głosu.
Przyczepiłbym się jedynie do kolejności utworów na płycie. Całość byłaby niezwykle spójna, poważna, refleksyjno-melancholijna, ale kilka utworów luźniejszych według mnie zbyt wyraźnie "wystaje". Bardzo cieszę się, że można usłyszeć "Prawo jazdy" czy Silną Grupę pod Wezwaniem i "Krysię", ale może dałoby się coś zrobić, by nie tracić klimatu całości. Na przykład dać mniej "zobowiązujące" piosenki na pierwszą część koncertu, a gdy już wchodzimy w klimaty Staszkowe, Waitsowskie, Weillowe to z nich tak nagle nie wychodźmy. Choć z drugiej strony rozumiem intencję przełamania pełnej powagi.
Wydawnictwo na pewno do wielokrotnego odsłuchu!
Co się stało z utworem "Tango aż do bólu"? Czy wejdzie na następną płytę Kwartetu? Byłoby szkoda nie wydawać takiej perełki!
Pozdrawiam serdecznie.
Co do "Zarazy" to zdania są u nas podzielone (w Kwartecie) - jedni kochają, inni nienawidzą (oczywiście mówię tu o wersji naszej, koncertowej, nie studyjnym oryginale, który jest wg mnie git).
Bardzo ciekawe skojarzenie z "Niech żyje bal" - piosenka piękna, choć wykreowana na przebój biesiadny, co oczywiście nic jej nie ujmuje, zwłaszcza genialnemu tekstowi. Już gdzieś o tym pisałem, że Staszek "Samotnych ludzi" śpiewał na 3/4 (czyli walczyk, tak samo jak "Niech żyje bal", co pomaga przy skojarzeniu), a Kult zrobił z tego 4/4, zupełnie wbrew rytmice wiersza (co też jest ciekawe! i na pewno nie stało się przypadkiem). Zatem zgadzam się przynajmniej jeśli chodzi o metrum i emocje wynikające z tekstu. Ja też tam wysoko śpiewam zwrotki (jak Staszek, a nie jak na Kulcie), więc takie darcie mordy podobne w sumie.
Co do piosenek wesołych: jest kilka możliwości. Albo przeplata się wesołe ze smutnymi, ale dla dramaturgii koncertu to fatalne, albo wesołe są skupione razem i tylko pytanie gdzie je wstawić. Najlepiej moim zdaniem sprawdza się schemat: Pierdolnięcie na początek, potem refleksyjnie, ale bez przesady (z okazjonalnymi pierdalnięciami), potem blok wesoły i stopniowe z niego wychodzenie, aż do przepełnionej deprechą i beznadzieją puenty
- tak robił już Szekspir, więc schemat sprawdzony
Jakby wesołe dać np. razem na koniec to też byłoby źle chyba...
"Tango aż do bólu" to Waits, u którego ze zgodami ciężko... Na koncertach to gramy (sami z Kwartetem), z Kazikiem pewnie jeszcze do tego wrócimy, ale raczej okazjonalnie - teraz już wzrok naprzód powoli...
Napisane: 13 gru 2015, o 12:16
) i w jakiejś gazecie typu "Fakt" był Lubaszenko na okładce i coś tam było o jego depresji i odchudzaniu, Kazik to powtórzył w zapowiedzi i potem się okazało że to wszystko nieprawda